Column: Theorie-examen, viermaal scheepsrecht?
“Terwijl ik de deur van de zaal na afloop van het examen stilletjes achter me sluit, onderdruk ik nog net een scheldwoord van het grootste kaliber. ‘Astaghfirullah, kalmeer, het is maar een theorie-examen. Oke, het is weliswaar de derde keer dat je het niet gehaald hebt, maar hey; nieuwe rondes nieuwe kansen.’
— Advertentie —
Ik knik zachtjes als reactie op mijn eigen mentale poging om mezelf als iets meer dan een totale nietsnut te doen voelen. Het lijkt niet te werken, want ik beloon mezelf binnen datzelfde uur nog op fastfood en twee nieuwe spijkerbroeken. ‘Ja, uh, mag ik?’
Gezakt
De eerste twee keer dat ik was gezakt, was ik bang dat ik niet waardig was nog deel te nemen aan het verkeer. Ik durfde zelfs even mijn fiets niet meer te gebruiken. Ik was bang dat er misschien een militaire colonne zou voorbijrazen, en dat ik dan niet zou weten of ik die kon onderbreken of niet. ‘Hallo, ik kom toch van rechts, heb ik dan geen voorrang?’ Verwarrend allemaal.
Nog even en ik had die ene Sait (AltijdGeslaagd red.) opgebeld, die beweert dat je door zijn cursus altijd slaagt. Ik reageerde laatst trouwens op één van zijn filmpjes op Facebook, en zei dat ik voor het bedrag wat hij vraagt voor zijn cursus, zes keer theorie examen zou kunnen doen. Op een legale manier. Ik zei ook dat hij de oplichter is en niet de overheid, zoals hij beweerde in datzelfde filmpje. Niet lang daarna reageerde hij: “Majda lan, zie jij niet die auto waarin ik rijd? Oke dan, stil.” En hij had gelijk. Vette bak ouwe, maar ik vertrouw op mijn eigen kracht. Ik ga leren voor dat theorie examen, en ik ga ‘t halen ook.
Scheepsrecht?
Omdat drie keer in mijn geval geen scheepsrecht is, ga ik het de vierde keer wel halen. And what does that even mean; ‘scheepsrecht’? Vier is ook gewoon een prachtig getal. Je kunt het delen door twee enzo…
Elke avond als ik na een werkdag thuis kom en mijn theorieleerboek lief vanonder mijn bed naar mij opkijkt, schop ik hem quasi per ongeluk uit mijn gezichtsveld. Ik weet alles wat daarin staat al, maar het zit me gewoon niet mee. Misschien ligt het aan dat stomme touchscreen van dat examen. Sinds ik die nieuwe handlotion gebruik laat ik alles uit mijn handen vallen, misschien herkent het touchscreen daarom mijn keuze niet. Zijn mijn handen te zacht?
Morgen schrijf ik een brief aan het CBR, het ligt aan die nieuwe stijl van examineren. Zo'n examen is ook zó onpersoonlijk en het is een momentopname. Het is gewoon oneerlijk. Geef mij een mondelinge overhoring en ik loop niet alleen naar buiten met een certificaat, nee. Ze overhandigen mij direct ook een rijbewijs.”
Tekst: Majda Dahmani/wijblijvenhier.nl