Man met prothese mag zoon geen rijles geven
De Belgische David Beeckman (42) rijdt al 24 jaar met een beenprothese in een geschakelde wagen. Daarnaast heeft hij ook een motor en op zijn werk bestuurt hij vorkheftrucks. "Maar mijn eigen zoon leren autorijden, dat mag niet", zegt David.
— Advertentie —
Toen David Beeckman in 1990 zijn rijbewijs haalde, had hij eerst niets over zijn beenprothese gezegd tegen de examinator. "De proef op het parkeerterrein was gelukt en het rijexamen was feilloos. De examinator tekende het papier dat ik geslaagd was, en ik heb hem toen eerlijk gezegd dat ik een beenprothese heb. Hij wou mij een rijbewijs geven voor een auto met automatische versnellingsbak, maar dat heb ik niet aanvaard. Ik was geslaagd, zoals iedereen. Ik heb mijn examen een tweede keer moeten doen en het Centrum voor Rijgeschiktheid en Voertuigaanpassing in België gaf zijn zegen. Sindsdien staat er wel vermeld op mijn documenten dat ik 'mindervalide' ben, maar rij ik al 24 jaar zonder problemen rond."
Het bleef niet bij autorijden alleen, want Beeckman haalde in 2003 ook zijn rijbewijs om met de motor te rijden. "Op het werk rij ik rond met een vorkheftruck en bestuur ik ook een busje met acht passagiers. Als we met de vrienden naar de motorcross gaan, zit ik achter het stuur van de minibus. Meestal ben ik de BOB", zegt hij.
De absurde realiteit is nu dat deze man die op zijn werk met acht passagiers rondrijdt, niet eens naast zijn zoon mag gaan zitten om hem te leren rijden. "Op het stadhuis van Aalst was er eerst geen vuiltje aan de lucht. Ze vroegen mij of ik een rijverbod had en of ik een geldig rijbewijs heb. Ik voldeed aan de voorwaarden, tot de persoon zijn computer opzette. Omdat ik mindervalide ben, mag ik mijn zoon niet begeleiden als hij met zijn voorlopig rijbewijs de weg op gaat. Weer word ik dus afgerekend op mijn handicap en moet ik enkele unieke vader-zoonmomenten missen", zegt hij.
Zoon Glenn vindt het ook jammer. "Het is onnozel", zegt Glenn. "Ondertussen ben ik al bezig aan het oefenen, maar rijdt mijn moeder mee. Niet ideaal want zij is veel te nerveus en heeft te veel stress. Mijn vader is toch kalmer in dat soort dingen", zegt hij.
Bij de gemeente Aalst laten ze weten gewoon de regels te volgen. Al wordt een opening gelaten voor een vergelijk. "Ik ben altijd bereid om in dialoog te gaan met de vader en de situatie nog eens te bekijken", aldus de wethouder.
Bron: Het Laatste Nieuws